- sebâtkâr
- (A.-F.)[ رﺎﮑﺕﺎﺒﺛ ]sebat eden.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
sebatkâr — sf., Ar. ṣebāt + Far. kār Direşken, sebatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
SEBATKÂR — f. Sağlam, yerinden oynamaz. * Ahdine, vefakârlığına sâdık ve sağlam olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
direşken — sf. Bir işi yılmadan sonuna kadar götüren, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelgeççi — is. Gelip geçici, sebatkâr olmayan (kimse) Edipler yerlerini arabacılara, gelgeççi müşterilere bırakırlar. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
sebatlı — sf. Sebat eden, direşken, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük